ჰკვნესენ, კასპისას კლდეს გასცქერიან,
`ვეფხისტყაოსნის~ სამებას ჰგვანან _
თოვს და სამშობლოს ზამთარს შვენიან...
არც ნამეტნავად მთვრალები ჩანან,
არც მთლად ფხიზლებში სწერიან...
`საქართველოო, ლამაზო~... _
ჩემი დაიას ლექსსა მღერიან.
მურმან ლებანიძე - ორღობის თოვლში კაცები დგანან
No comments:
Post a Comment