ერმილე ჭრელ ყვავილს თიბავს,
მთისრაჭას კარგი გვაქვს ბუნება ,
ჩვენ გორაკს გულდაგულ ჰკიბავს,
მე მიყვარს სამშობლოს ყურება.
ამბობენ- ყვავილებს სტკივათ,
უბრალო ბალახებს -ნაკლებად !
ყვავილი-იქცევა თივად,
რას ვიზამთ-ხარ--ძროხის საკვებად!
ქორთიდან ღრუბელი იძვრის,
დროდადრო ჩაახველებს გასაგებად...
დავკრიფე ყვავილი მინდვრის
სოფლიდან-ქალაქში წასაღებად.
ყვავილი ყვავილთან დაწყვილდა
ბადახშის საყურეებად..
ერმილე მეკითხება :' რად გინდა?"
ვპასუხობ:"ზამთარში საყურებლად!"
პოეტი-ოცნებით თვრება,
წერას და ტკბილ ზამთარს ეპირება.
ერმილე -ყველაფერს ხვდება,
სახეზე ღიმილი ეფინება,,,
გლეხკაცი-ჭრელ ყვავილს თიბავს-
მთისრაჭას-სამოთხეა ბუნება,-
ჩვენს გორაკს,ჭრელ გოტაკს ჰკიბავს,
მე მიყვარს-სამშობლოს ყურება!.
Murman Lebanidze - Ermile Chrel Yvavils Tibavs
მურმან ლებანიძე - ერმილე ჭრელ ყვავილს თიბავს
No comments:
Post a Comment