დრო გადის, ცოდვები მაწვება,
ისევ მეწამლება სული.
სუნთქვას მიშლის ეს ფიქრები,
და სველი ლექსების სუნი.
რაღაც მისტიური გემო აქვს
ლექსით გამოწვეულ სევდას,
ფიქრით გაწამებულ სიცოცხლეს
-უძილო ღამეებს, რომ სდევდა.
...და კვლავ იდუმალად ანათებს
ზეცაში გაჭედილი მთვარე.
და კვლავ გულს მოაწვა ტკივილი,
და... სიმწრის ცრემლები ვღვარე.
სიცივით გაყინულა ხელები,
ლექსით მეწამლება სული.
რა ვქნა? ვერ დავივიწყე ვერაფრით
ამ სველი ლექსების სუნი.
anano gzirishvili - sveli leqsebis suni
ჩემი ლექსია ეს და ჩასწორება მინდა და დამეხმარება ვინმე? ^^
ReplyDeleteმოგვწერეთ იმეილზე.
Deleteggpoets@gmail.com