– 1 –
ეს საიათნოვა ძველმოდურს ბზუის,
არ ვიცი, სცდება, არ ვიცი, სტყუის:
გულუბრყვილობა მაკვირვებს სომხის,
შეცდომა მიკვირს სომხური ჭკუის!
შენ, არუთინავ, ერეკლეს ხიზნობ,
ერეკლეს დროში სამართალს ფხისლობ,
“არ გახდებაო შირაზის შუშა!” –
დროებას ჩემსას ნაკლებად იცნობ!
ხარ, საიათნოვავ, ხემწიფის მუშად,
მაგრამ გეშლება! – ჩვენი შეტყობით,
გოგრა გახდება შირაზის შუშად
დიდთა გვამთაგან ხელის შეწყობით!
ჟღერს საზანდარი სომხური ჭკუის,
არ ვიცი, სცდება, არ ვიცი, სტყუის,
გოგრაზე ჰყვება: შირაზის შუშად
არ გახდებაო! – თავისას ბზუის!
– 2 –
ჭკვიან სომეხს ჰკითხავს უსტა-მურმანი
და პასუხში ეძებს თვისას დასაყრდენს:
“საიათნოვავ. შეიძლება თუ არა, –
ვირისთავი – ორაგულად გასაღეს?!”
“არხეინად! მაგის მეტი რა ვიცით!
თქვენ თქვენს დროში, ჩვენ ჩვენსაში დავიწვით!”
უპასუხებს უსტა-მურმანს ალერსით
საიათნოვა და განაგრძობს ხალისით:
“ვირისთავი, ლანგარზე რომ გაჩაღდეს
მაშარაფით, ლამპით, დაფნის რტოებით,
შეიძლება – ორაგულად გასაღდეს,
ეს კი არის, – გასაღდება დროებით!
ხოლო ესრეთ იცის დროის დინებამ, –
არ იქნება თვალხილული ამოწყდეს,
არ მომხდარა, პირში არ თქვას გინება,
ერთი ვინმე ჯეილი არ გამოჩნდეს!
იტყვის: – ხალხო ტყვილა მღერით ჰარალეს!
მართალია, ლანგარზე არ ჰყვირისო,
ხატი-რჯული, ორაგული არ არის,
ეგ, ბატონო, თავი გახლავთ ვირისო! –
და დუნიაც წუთში აყაყანდება,
ხელს მიაშვერს: თუ არ გჯერათ, აჰანდე!
ვირისთავი – ორაგულად საღდება!
სად ვიყათო, სად ვიყათო აქამდე! –
ერთი სიტყვით, ლანგარზე რომ გაჩაღდეს
ვირისთავი, მდოგვით, დაფნის რტოებით,
შეიძლება ორაგულად გასაღდეს –
ეს კი არის, გასაღდება დროებით!”
– 3 –
მესამე ლექსი აქედან დასკვნად:
დრო მოვალს როსმე ღრუბლის ხროვებით –
გოგრა გოგრადვე დარჩება საწყლად,
შირაზის შუშად თუ გახდება,
მხოლოდ დროებით!
ყოველი შრომა ჩაგვივლის ფუჭად
და ცდა ყოველი – ამაოებით,
გოგრა გახდება შირაზის შუშად –
დროებით მხოლოდ! – ღმერთი-რჯული,
მხოლოდ დროებით!
ეს დიალოგი ბევრჯერ ამტყდარა
და ვირისთავიც დაფნის რტოებით
ბევრჯერ მოურთავთ – გოგრაც გამხდარა
შირაზის შუშად – ხატი-რჯული,
მხოლოდ დროებით!
Murman Lebanidze - Gogra Gaxdeba - Shirazis Shusha
მურმან ლებანიძე - გოგრა გახდება - შირაზის შუშა
No comments:
Post a Comment