ვხედავ,მტკვარში გემია,
უკაცრავად,ტივები,
ლექსი არ გიგემია,
მე კი მემოტივები.
ცაზე ვხედავ თოლია-
დაფრენს,შეკრა კამარა,
არაფერი მდომია,
დავრჩი მე შენს ამარა.
მხოლოდ ღმერთი იწამე,
დაუბერავს ზღვაური,
თითები დავიჭამე,
მკლავს ეს აურზაური.
რადგან ყველა უბრია,
კვდება სული სალეშე,
არსად მისაუბრია,
სიყვარულის გარეშე.
No comments:
Post a Comment