ლაშა-გიორგი - (ქვე)ცნობიერი

ჩემი ბავშვობის ეზო,
რცხილის უთავო ტანი,
მზე - შორეული ეგზომ,
ზღურბლზე - ზამთარი მკვდარი.

იყო მეზობლის გოგო,
მიმსგავსებული კოკობს,
ყინული იდგა ქარში,
სახლში უკრავდა მარში.

ბებერი თებერვალი,
უყვარდა სოფლის დალაქს,
ლიანდაგების რვალით,
მე გამაგზავნეს ქალაქს.

lasha-giorgi-(qve)cnobieri

No comments:

Post a Comment