დრო კი გავიდა,მაგრამ ამ გრძნობას
ხანდის-ხანობით თავს რომ მახსენებს,
ვერ ვუმკლავდები,ველი შენდობას…
მაგრამ ეს გრძნობა მაინც მახელებს.
ისე მიყვარდი გრძნობით გრძნეულით,
დარდი რა იყო-ვიცოდი განა?
სიყვარულისგან ძალმორეული
სისხლს არ ვიდენდი რომ გეკრა დანა.
დილით მნათობთან ერთად ვდეგებოდი,
ღამეს ვტეხავდი მთვარედ ქცეული…
მერე გავიგე სულ სხვა გიყვერდა,
მას შენ-მეკი დავრჩი ეული…
ისე მიყვარდი გრძნობით ვნებულით,
დარდი რა იყო-ვიცოდი განა?
უარყოფილი ცრემლს არ ვიდენდი,
სისხლსაც კი ვინმეს რომ ეკრა დანა.
Giorgi Dvali - Ise Myvardi
Giorgi Dvali - Ise Myvardi
No comments:
Post a Comment