ადამიანები იხოცებიან.
გუშინ ერთის სიკვდილი გავიგე,
დღეს - ორის,
ხვალ...
ომია,
ნამდვილი ომი.
...
რაღაცა მოვიცვი,
თითქმის ინსტიქტურად გადავიწერე პირჯვარი
და სანამ კიბეზე ჩავირბენდი,
სანამ გავიხურავდი კარს,
სანამ ჩემი სიკვდილის ამბავი გავრცელდებოდა
ხვალ იქნებოდა თუ ზეგ,
ჩემდაუნებურად შემოვტრიალდი ოთახისკენ
და გავიფიქრე:
ნეტავ, ვის ვუტოვებ ამ ფრთაგაუმაგრებელ ჩიტებს?
Nika Cherqezishvili - Omia
ნიკა ჩერქეზიშვილი - ომია
No comments:
Post a Comment