ბზუის ბუზი, როგორც უწინ!
კი, ბატონო, ბზუის, მაგრამ
სად ხმა ფუტკრის, სად ხმა ბუზის?! –
არა მგონი, რომ გააჩნდეს
ნატამალი მას ნამუსის,
ვინც ქართველობს და შენ მისთვის
ანგელოზი არ ხარ ფუძის.
დედის მუცლით არ შობილა
შენი მსგავსი, შოთას შემდეგ...
ერთსა ვნატრობ, შემწეოდეს,
შენი იყო ვინცა შემწე...
აზრს არ ვუწევ მე ანგარიშს
არავისას ისე ჩემზე
(პირფერობად ნუ ჩამითვლი),
როგორც შენსას, შოთას შემდეგ.
თუ არ მიწყენს თვითონ შოთა,
ვინც რა უნდა ბრძანოს ჩემზე -
თუ გინდ ქვებიც დამიშინოს
ქუჩუკაანთ ბიჭმა სესემ, -
მე ის ბიჭი არ გახლავართ,
ვინმეს ბრმად რომ თაყვანს ვსცემდე, -
რაც არ უნდა მივდან - მოვდან
აკაკია შოთას შემდეგ!
No comments:
Post a Comment