ზაფხულის ცხელი საღამო,
შორს,მეტყევეთა კარვები,
არის ჰაერში ზურმუხტი,
ალმასები და ქარვები.
მოგელავს მღვრიე არაგვი,
უძღვის ბებერი შამანი,
მცხეთას-აუხსნელ ქარაგმით
ვარდი და იასამანი,
უძღვნიან სურნელს-უსტარით,
და მზე - სინათლის ვაჭარი,
და მე - მორიგი მუშტარი,
მზეში - სიცოცხლის მაჭარი.
შენამდე ბეწვის ხიდია,
და ქვეშ - მღელვარე არაგვი,
ცაზე წერონი მიდიან,
ღამის მოიწევს სარანგი.
თბილისისაკენ ავტოებს,
მოსდევს ქართლური ალერსი,
და ავლაბარში დამტოვეს,
ყაყაჩოთაგან ნალესი.
და მე - სიცოცხლის მუშტარი,
შენ - პაემანის ვაჭარი,
კარში - რაყიფის უსტარი,
ძარღვში - ქართული მაჭარი!
lasha-giorgi-zafxulis cxeli sagamo
No comments:
Post a Comment