სანაპიროზე ენაცვლება ფრეგატს ფრეგატი,
ვზივარ და ვუცქერ დედამიწის ფერად ნეგატივს,
მოდილიანით, პიკასოთი და კლოდ მონეთი.
სხვა რა შევკადრო, სხვა რა ვთხოვო მამაზეციერს,
დაკავებულა სხვის თითებით შენი ლადები,
ასჯერ რომ გავჩნდე სულ პოეტად დავიბადები,
თუმც მსურდა უკან საათივით გადამეწიე.
გარდავიცვლები უსათუოდ ისე მაციებს
ძვლებს აჭრიალებს უსახელო შიში, კანკალი,
ვზივარ მე ჩემი დახვეწილი სიმარტოვეთი,
ვზივარ და ვუცქერ ამინდების ვარიაციებს,
უმამაჩემოდ წელს პირველი თოვლი დავკალი,
და ამიტომაც სევდიანი შემრჩა სონეტი.
Roin Abuselidze - Sulis Soneti
No comments:
Post a Comment