ზეცა ორბის ფრთანაკრავი მაღლიდან გეფერება,
ჩაგხვევია სათაფლია დაცვარული გედივით,
მკერდზე მტრედად დაგფრენია ხვამლის თეთრი მერდინი.
მთებს მოჟონავს უწმინდესი პოეზიის მირონი,
საკოცნელად გეპარება სუნთქვა გალაკტიონის,
გელათიდან ვარსკვლავები თავზე ელვად გეღვრება,
ჩანს ბაგრატის ნანგრევები უკვდავ გმირთა ძეგლებად.
ქუთაისო ხელგაშლილო მასპინძელო მარადა,
საქართველოს ქალაქების თმაჭაღარა თამადავ !
ქუთაისო, ნატვრის თვალო, ეს მზე მარად გფარავდეს,
ვინც სიბერე გაგიხაროს, შენებრ გაჭაღარავდეს.
No comments:
Post a Comment