…მივყვები უხმოდ ამ ვიწრო ქუჩას, აქეთ და იქით ახორხლილა ჭრელი დახლები, ვერცხლის სურებით, ფარდაგებით, კრიალოსნებით… ირგვლივ ტრიალებს მ...

ჩემი სიკვდილი თუ მოვა მარტოდ, უნდა ვიცოდე სახება მისი. ის უნდა იყოს ზედმეტად სათნო და თავწაკრული სამშობლოს ნისლით, სიტურფით ჰგავდეს პატ...

როცა ნამიან ველზე გავივლი ნამი ბალღივით მართობს,მახარებს... ქარო მოიტა ატმის ყვავილი, ქარო,ფოთლებიც შემომაყარე... როგორც გიჟი,ო როგ...

პოეზიისთვის თავის თავი ვინ გაიმეტა, ერთი ფიქრის ქვეშ თავისი დღე ვინ დააღამა. ახალი ლექსი გამიტაცებს ახალ იმედით, ეს არ იქნება “სევდის ბაღ...

დამაქვს თვალებით საკაცობრიო სევდა... სისხლში გახსნილი მთელი მსოფლიოს იარა ბედჩამქრალ სულში ციცინათელებს ვსდევ და მტკივა ცრემლებიც, მა...

ბავშვობიდან გულში მქონდა საოცნებო, ერთი რამ, რომ ოდესმე ჩემს მკლავებში ლამაზ გოგოს ეტირა... მტკიოდა და რომ გავიგე გულის წამლის რე...

წინ ისე მიდის, თითქოს არ სურს მოესწროს მკვდარ მზეს – ამაო წინსვლა, ღმერთის შექმნილს, რად აქვს მისჯილი?! ადამიანი, ალბათ, მალე გაივლის მარს...

არ ვიცი, ამას რა ჰქვია, როცა მთაწმინდა აქვეა, როცა აქვეა მტკვარი...

არ გჭირდებით შენ და მავანს მომღერლად და მაქებრად? არ მომისმენთ კენტად მავალს? _ ეგ მადარდებს ნაკლებად! სხვებს სჭირდებათ, მარტვილს მჯერა,...

ამაოდ მიხმობ! ხომ სულერთია: ჩვენ ვერასოდეს ვერ დავზავდებით. შენი საუფლო ხევსურეთია, მე – სამყაროშიც ვერსად ვთავსდები!

მარტს სუსხის კბილი მოვტეხე, ლიხი დავხვიე მთა–ხევსა, ზვავთა ზღუდენი მოვჩეხე, – ხრამში ხომ ხედავ ნახმლევსა, – თვით თეთრთა მთათაც მომხედეს ...

ადამიანი უფრო მეტია, ვიდრე ჰგონია... მაგრამ აქამდე ვერ უპოვია საბრალოს თავი და გადის მისი მოკლე ცხოვრება  შურში, მტრობაში და სიძულვილში. შენ...

მანძილი შენამდე დიდია,  შენიდან ჩემამდე - არც ისე  ამინდი საგრძნობლად მშვიდია,  მანცვიფრებ... 

ათი წელი , მწარედ მწველი , გულს მიდაგავს ტრფიალება ! და უბრალოდ სავალალოდ ჩემს გულშივე იმალება ! 

შევიშრობ ცრემლსა , ჭირთ მანელებელს , გულსა დავიწვავ დასანაცრებელს , და მისსა ფერფლსა , ვითა საკმეველს , შევსწირავ სატრფოს , ჩ...