აი, ჩვენი სისხლი და ძვლები,
ჩვენი ხელები - ბნელი ნესტით ამწვანებული,
ჩვენი თვალები - ღია და მუნჯი,
მკვდრები ყვიროდნენ,-
აი, ჩვენი დროშების შუქი,
ჩვენი ძახილის თამამი ექო,
დაუძლეველი სისხლის ჩუხჩუხი,
მდინარეებად და ღრუბლებად აღმა წასული,
მკვდრები ყვიროდნენ, მაშინ
როცა ცოცხლები სდუმდნენ
თამაზ ბაძაღუა - მკვდრები ყვიროდნენ
No comments:
Post a Comment