ჩვენს აივანზე მერცხალი გალობს, -
ყმაწვილს მწყურია მერცხლის ალერსი...
ცა იყოს თითქოს მართალი კალო,
როგორც ხორბალი - კევრის ნალეწი, -
წვეთები წვიმის
ცვივა
ციდანა...
სველდება ველი გადაცელილი.
ვხედავ სიმინდის დაულვაშებას.
გადაათეთრა მშვიდად წერილი.
გამოიტანა ზალიდან სკამი.
დაჯდა.
ცხამისკენ გაექცა თვალი
და
გააბოლა ბაბუაჩემმა.
. . . . . . . . . .
ლეღვის ფოთლებზე თქარუნობს წვიმა.
წიფლის იატაკს მერცხალი დამზერს.
ჩემს პატარა დას ცრემლები სცვივა,
ვზივარ
ბაბუას საყვარელ სკამზე.
. . . . . . . . . .
სასაფლაოზე - ლაშარულის გაღმა -
მარხია ჩვენი ბაბუა ახლა.
. . . . . . . . . .
ჟუჟუნა წვიმა იკარებს უცებ,
აღფრთოვანდება უეცრად ყველა.
სხვადასხვა ფერის -
სხვადასხვა ბუზებს
დაედევნება მერცხალი ველად.
- ირბინე!
უხმოდ გეძახის ველი.
- იფრინე! -
უხმოდ გეძახის ზეცა.
ფრინველებივით გალობენ ხენი.
დიდება მიწას!
დიდება მზესა!
Muxran Machavariani - Argvetis Wvima
მუხრან მაჭავარიანი - არგვეთის წვიმა
No comments:
Post a Comment