ჩემო ციალავ,
ჰა, შენ ლექსი: ტაია, ტაია...
შენ, ოქროსფერო
შინაბერავ, ჩვენო დაია!
არცთუ კეკლუცო,
მაგრამ თბილო, სანდომიანო,
მაინც მისჯილო, -
ეს ცხოვრება მარტომ იარო...
დასწყევლოს ღმერთმა -
ალათაში, ბალათაშია -
შენ ის ქალი ხარ,
ვისიც ბედი მარად გზაშია.
იღბალი შენი -
პოეზია ანთია ქარში!
იღბალი ჩვენიც -
ჩვენი ლექსის გადიად დაგვრჩი!...
გემწარა, ვიცი!
მაგრამ ოცი წელიწადია,
ღმერთმა ხომ იცის,
გახარება შენი მწადია...
ციალავ-ჩემო,
ჰა, შენ ლექსი: ტაია, ტაია...
ასმათო ჩვენთვის!
ოქროსფერო ჩვენო დაია!
Murman Lebanidze - Chemo Cialav
მურმან ლებანიძე - ჩემო ციალავ
No comments:
Post a Comment