ზეცა - უძირო და ლურჯი სივრცე
(ბოლოს მას უნდა მეც სული მივცე).
მთვარე სფინქსია, ღამე - ენიგმა.
ფიქრმა ნისლებით სული შენიღბა
და მთელ ამ ქაოსს დრო იხვევს თითზე...
მთვარე სფინქსია, ღამე - ენიგმა,
ზეცა - უძირო და ლურჯი სივრცე.
გიორგი საჯაია - ტრიოლეტი
No comments:
Post a Comment